استفاده سرکه در مشهد موجب افزایش طول عمر می شود

اسیدهای آلی موجود در سرکه در مشهد نه تنها به عنوان مواد مغذی، بلکه اجزای زیست فعال نیز در نظر گرفته می شوند. ب

رخی از اسیدهای آلی موجود در سرکه ها مانند اسید مالیک، اسید سیتریک، اسید سوکسینیک و اسید لاکتیک می توانند وارد چرخه اسید تری کربوکسیلیک شوند که مسیر متابولیک نهایی سه ماده مغذی اصلی (کربوهیدرات، لیپید، اسید آمینه) است و انرژی تولید می کند.

علاوه بر این، اسیدهای آلی موجود در سرکه، به ویژه اسید استیک، می توانند به غشای سلولی میکروارگانیسم ها نفوذ کرده و باعث مرگ سلول های باکتریایی شوند.

نشان داده شد که اسید استیک موثرترین اسید آلی در برابر اشریشیا کلی O157:H7 است و پس از آن اسیدهای لاکتیک، سیتریک و مالیک قرار دارند ( انتانی و همکاران، 1998 ، ریو و همکاران، 1999).

الروسان، الیمات، و دیگران. (2018) بیان کرد که ترکیب اسید استیک و اسید سیتریک نسبت به اسید استیک یا اسید سیتریک به تنهایی اثر ضد باکتریایی قوی تری در برابر باکتری ها ( سالمونلا تیفی موریوم ، اشرشیاکلی O157:H7 و استافیلوکوکوس اورئوس ) نشان می دهد.

آزمایشات حیوانی نشان داده است که تجویز اسید استیک از طریق مهار لیپوژنز در کبد و افزایش دفع اسید صفراوی از مدفوع، کلسترول سرم و تری اسیل گلیسرول ها را کاهش می دهد ( Fushimi et al., 2006 ) و از تجمع چربی بدن با افزایش ژن های اسید چرب جلوگیری می کند.

آنزیم های اکسیداسیون در کبد (کوندو، کیشی، فوشیمی، و کاگا، 2009 ). در غیر این صورت، تغذیه با اسید استیک و سیترات در موش‌های بعد از ورزش باعث افزایش گلیکوژن در کبد و ماهیچه‌های اسکلتی می‌شود که به بهبود خستگی کمک می‌کند ( Fushimi et al., 2001 ).

شن و همکاران (2016) دریافتند که اسید استیک (0.3٪ وزنی / حجمی) یا سرکه (5٪ V / V) کولیت ناشی از سولفات دکستران (DSS) را در موش با مهار پاسخ های Th1 و Th17 و پروتئین گیرنده NOD مانند 3 (NLRP3) کاهش می دهد. ) التهاب و فعال شدن مسیر سیگنال پروتئین کیناز فعال شده با میتوژن (MAPK).

سایر مطالعات حیوانی نشان داد که سرکه و اسید استیک با کاهش فعالیت رنین و آنژیوتانسین II باعث کاهش فشار خون در موش‌های با فشار خون خودبه‌خود می‌شود.( Kondo, Tayama, Tsukamoto, Ikeda, & Yamori, 2001) و بیان گیرنده آنژیوتانسین II نوع 1 را کاهش میاز طریقپروتئین کیناز فعال شده با AMP/PPARγ coactivator-1α/ گیرنده γ فعال شده با تکثیرکننده پراکسی زوم (AMPK/PGC-1α/PPARγ). ) مسیر (Na et al., 2016).