برنج تایلندی سفید مانند سایر غلات به عنوان یک غذای انرژی زا و احیا کننده در نظر گرفته می شود. در حالی که برنج سفید منبع قابل توجهی از کالری است، همچنین حاوی مواد معدنی ضروری مختلف است.
کربوهیدرات ها، عمدتاً نشاسته، تقریباً 80٪ ماده خشک دانه را تشکیل می دهند، در حالی که پروتئین ها تقریباً 7٪ را تشکیل می دهند. مشخصات اسید آمینه برنج نشان می دهد که اسید آسپارتیک و محتوای گلوتامیک بالایی دارد و لیزین اسید آمینه محدود کننده است.
برنج حاوی اسیدهای چرب غیراشباع چندگانه مانند اسید اولئیک (18:1)، اسید لینولئیک (18:2)، اسید لینولنیک (18:3) و Eicosenoic (20:1) است. اسیدهای چرب چند غیر اشباع می توانند به پیشگیری از استئوآرتریت، سرطان و اختلالات خود ایمنی کمک کنند.
علاوه بر این، برنج دارای فیبر غذایی، ویتامین ها و مواد معدنی بیشتری است، به ویژه گروه B مانند تیامین (B1)، ریبوفاوین (B2)، نیاسین (B3)، اسید پانتوتنیک (B5)، پیریدوکسین (B6) و بیوتین (B7).
یکی دیگر از یافته های اخیر نشان می دهد که خواص ضد التهابی ویتامین های B از هیپرفسفوریلاسیون تاو و اختلالات شناختی ناشی از 1،2 دی استیل بنزن جلوگیری می کند.
محتوای فیبر بالاتر برنج قهوه ای در مقایسه با برنج سفید ممکن است به کنترل اشتها و کاهش وزن کمک کند و همچنین به کاهش کلسترول LDL کمک کند.
کاهش در اجزای غذایی از جمله فعالیت آنتی اکسیدانی، فیبر غذایی، و سایر اجزای شیمیایی پس از فرآیندهای مختلف آسیاب مشاهده شد. به گفته پل و همکاران درجه آسیاب برنج بر از بین رفتن محتوای روی و همچنین کاهش عملکرد برنج تأثیر دارد.
کیم و همکاران پیشنهاد کرد که با افزایش درجه آسیاب برنج، محتویات فنلی موجود در ارگانیک، اسید چرب، دانه های بدون آفت کش، همولوگ ویتامین E و دانه های برنج معمولی به طور قابل توجهی کاهش یافت. 2،2-دی فنیل-1-پیکریل هیدرازیل کاهش قابل توجهی در فعالیت مهار رادیکال به عنوان تابعی از درجه آسیاب نشان داد.
مطالعه اخیر دیگری نشان داد که ریزساختارهای برنج پخته شده توسط درجه آسیاب شدن تغییر می‌کند که به نوبه خود بر قابلیت هضم نشاسته برنج پخته شده در شرایط آزمایشگاهی تأثیر می‌گذارد.
