ساعت منبت کاری ابزاری است که با اندازهگیری زمان مرتبط است که میتوان آن را بیاهمیت در نظر گرفت زیرا یک شی روزمره است. اندازه گیری به عنوان بخشی از ریاضیات دارای یک مؤلفه اجتماعی قوی است که منجر به تناقض در آموزش آن می شود.
مدرسه بخش بزرگی از آموزش اندازهگیری را به جامعه واگذار میکند، زیرا بیشتر محتوا در خانواده یا محیط اجتماعی آغاز میشود ( چامورو، 2003 )، که باعث میشود اندازهگیری بهعنوان رویهای به دور از تفکر ریاضی و بهویژه متریک توسعه یابد. با این حال، واحدهای استاندارد برای بیان زمان روز بر اساس اصول اندازه گیری ریاضی است ( کامی و لانگ، 2003 ).
تحقیقات مربوط به آموزش و یادگیری زمان کمیاب است ( ارنست، 2017 )، به روشی خاص میتوانیم همین را در مورد مدیریت ساعت بگوییم، اگرچه با این وجود میتوانیم مشاهده کنیم که به صراحت در برخی از برنامههای درسی و توصیههای رسمی از آموزشهای اولیه دوران کودکی گنجانده شده است.
NCTM، 2000، به صراحت با اندازه گیری زمان و مکان زمانی فعالیت هایی که کودکان در طول روز انجام می دهند مرتبط است. در غیر این صورت این محتوای پیچیده ای است که نیاز به عدد، حس مکانی و زمانی، شمارش، مهارت های زبانی و کسری دارد ( کلمنتز و ساراما، 2009 ).
ون استینبروگ، والکه و دزوته (2010)آنها مشاهده کردند که زمان یادگیری یکی از گیج کننده ترین موضوعات در برنامه های درسی است. تحقیقات کمی بر روی ساعت خوانی، نقش یادگیری و آموزش، یا تأکید بر برنامه درسی متمرکز شده است ( توماس، کلارک، مک دونا و کلارکسون، 2016 ).
با توجه به اینکه تمرین یک عمل پیچیده است، جایی که لازم است طیف گسترده ای از دانش و مهارت ها را وارد بازی کرد که در طول زمان کامل می شوند ( دارلینگ هاموند و برانسفورد، 2005 ؛ هارگریوز و فولان، 2014).) این سؤال مطرح می شود که در آموزش ابتدایی ساعت خوانی چه دانش تخصصی به کار گرفته می شود؟
برای پاسخ به این سوال، هدف این پژوهش، تحلیل دانش تخصصی معلم ریاضی برای تدریس ساعت خوانی است. بنابراین برنامه ریزی درسی به منظور شناسایی راهبردها، منابع آموزشی، در نظر گرفتن مشکلات دانش آموز و تدوین برنامه درسی رعایت خواهد شد. اجرای کلاس های برنامه ریزی شده برای مشاهده موقعیت های بحرانی تمرین برنامه ریزی شده ضبط می شود و در نهایت، تأمل در تمرین برای طراحی پیشنهادات برای بهبود در نظر گرفته می شود.