از سوی دیگر، شبکه طراحی آمریکای لاتین تحقیقی که در محیط های آموزشی و مبلمان نظری همدان یافت را انجام داد که موارد زیر از آنها برجسته است:
1- فضاهایی که به راحتی قابل تغییر هستند: دیوارها دیگر ضروری نیستند، عناصر تقسیم موقت ظاهر می شوند، تخته سیاه قدیمی اکنون دارای چرخ هایی برای جابجایی است و دیگر نه یک بلکه چندین چرخ کوچکتر برای گروه های کاری مختلف است. برای اطمینان از استقبال از صفحه نمایش های حریم خصوصی، اگرچه گاهی اوقات آنها به عنوان تخته نیز استفاده می شوند. همه کاره بودن کلید است.
2- فضاهایی که جلسات را تسهیل می کنند: کل فضای آموزشی برای تسهیل تعامل بین جامعه دانشگاهی طراحی شده است.
هیچ تفاوتی بین فضاهای کالج یا دانشگاه برای مطالعه، کافه تریا، “تالارها” یا سالن ها وجود ندارد، آنها پر از صندلی های راحتی، اتاقک ها، برخی شخصی و صندلی های راحتی هستند که به عنوان “کریسالیس” برای مطالعه عمل می کنند.
3- کابینت های خارج از دیوار: مبلمانی که کودکان و نوجوانان برای نگهداری لوازم و جعبه نهار خود از آن استفاده می کنند، برای اسکان آسان قابل جابجایی و مدولار می باشد.
4- کار مشارکتی مطالعه در همه جا وجود دارد، می توان آن را در هر جایی انجام داد و تلفن های همراه که تا همین اواخر در کلاس ممنوع بودند، اکنون به عنوان یک چیز مفید پذیرفته شده اند. کار و وظایف مشارکتی در فضای ابری نیازی به میز ندارد. تنظیمات جدید و دوستانه‌تر ظاهر می‌شوند، مبلمان آرامش‌بخش‌تر برای تعامل و آگاهی از وجود فضاهای مختلف، مطالعه را خلاق‌تر و دلپذیرتر می‌کند.
شایان ذکر است که اگرچه تغییرات زیادی در این زمینه در جهان وجود دارد، اما مبلمان ملی برای این بخش همچنان نیاز به توسعه بیشتر و ادغام بیشتر مفاهیم طراحی برای ارائه خدمات مطابق با نیازها و واقعیت های آکادمی فعلی دارد. مقرراتی که بر ساخت مبلمان در کلمبیا حاکم است از نظر مشخصات چندان سختگیرانه نیست و مبلمان اولیه ای باقی مانده است که مدل های آموزشی جدید را در نظر نمی گیرد.
